De Tea-app en Are We Dating The Same Guy: de nieuwe rechtszaal van daten

Als je meer dan vijf minuten aan fashionable daten hebt besteed, heb je waarschijnlijk wel eens gehoord over de Zijn we met dezelfde man aan het daten? Facebook-groepen. Ze zijn alleen toegankelijk voor vrouwen die moeten slagen voor toelatingscontroles en zijn bedoeld om informatie te delen over mannen die ze zijn daten. Nu, nieuwe platforms zoals De thee — een app waar vrouwen anoniem recensies van mannen kunnen posten en doorzoeken, identiteiten kunnen verifiëren met fotocontroles en zelfs achtergrondonderzoek kunnen doen – veranderen datingfluisternetwerken in iets gelikter, beter doorzoekbaar en permanenter.

De thee is in populariteit geëxplodeerd en is naar de prime van de wereld geklommen Appel App Winkelgrafieken en naar verluidt meer dan vier miljoen gebruikers. Maar de snelle opkomst ervan wordt overschaduwd door controverses, waaronder twee grote inbreuken op de veiligheid en het recente nieuws dat de app is door Apple verwijderd uit de App Store in alle markten.

Deze groepen worden opgezet als een vorm van bescherming, waar vrouwen andere vrouwen kunnen waarschuwen voor giftig of gevaarlijk gedrag, of worden gebruikt om waarschuwingen te plaatsen over mannen met wie ze aan het daten zijn. Vrouwen uploaden foto’s van mannen die ze zien en vragen: “Heeft iemand anders een relatie met hem?” De commentaren stromen binnen en onthullen soms patronen van bedrog of zelfs ernstige misdaden. Andere keren raken de klachten meer slechte datingetiquettezoals “hij sms’t nooit terug.”

Als je op sociale media scrolt, is het niet ongebruikelijk om schermafbeeldingen te zien van berichtenuitwisselingen in dating-apps of TikTokkers vloggen live over hun liefdesleven. Courting is uit het privédomein verdwenen en lijkt steeds meer op een openbaar proces.

Ik vraag me af: zijn deze platforms aan het maken? daten veiliger, of maakt het ons allemaal alleen maar achterdochtiger?

Laten we het dus voor de rechter slepen (figuurlijk, niet letterlijk).

Het geval voor

Lalalaletmeuitleggeneen relatiedocent die jarenlang aan de frontlinie van het datingdiscours heeft gestaan, zegt dat de groepen uit noodzaak zijn opgebouwd. “Ze waren bedoeld als veilige ruimtes, gebouwd rond zusterschap en solidariteit. Ze zijn er om te voorkomen dat mannen vrouwen pijn doen”, legt ze uit. “En in veel opzichten is dat precies wat ze zijn.”

Ze heeft berichten gezien waarin mannen aan het licht kwamen die in het geheim verloofd waren terwijl ze met meerdere andere vrouwen aan het daten waren, mannen die beschuldigd werden van aanranding, en zelfs een man die betrapt werd toen hij een 15-jarige probeerde te ontmoeten. “Deze groepen hebben mensen echt beschermd”, zegt ze. “Ze hebben vrouwen gered van fraude, van misbruik, van mannen die hen ernstig hadden kunnen schaden.”

De groepen worden strak gemodereerd. Toegang vereist controle, regels verbieden schermafbeeldingen van alles wat je in de groep ziet, en leden die de vertrouwelijkheid schenden, worden uitgesloten. Die structuur creëert een gevoel van veiligheid, vooral voor vrouwen die pijnlijke datingervaringen hebben meegemaakt. Het bevordert ook de gemeenschap. “Je zult zien dat vrouwen elkaar ongelooflijk advies geven”, zegt Lalala. “Ze kunnen vrouwen die zich onwaardig voelen omdat ze single zijn, eraan herinneren dat er eigenlijk niets mis met hen is. Soms zorgen deze groepen er zelfs voor dat vrouwen zich gelukkiger voelen om single te zijn.”

En in het eenvoudigste geval besparen ze tijd. In plaats van maandenlang uit te zoeken of iemand betrouwbaar is, kun je een foto van een man plaatsen en binnen enkele uren ontdekken of zes andere vrouwen ook met hem uitgaan. In een wereld waar daten vaak een hele klus is, kan die snelheid geruststellend zijn.

Datingcoach voor mannen David Kamers ziet die oproep. “We zijn het gevoel van een hechte gemeenschap kwijtgeraakt, waar je mensen kon onderzoeken”, zegt hij. “Vroeger ontmoette je elkaar through vrienden, op het werk of in de kerk. Iemand kon voor hen instaan. Dat is nu grotendeels verdwenen. Iedereen is een vreemde.” Vanuit zijn perspectief is de rechtvaardiging achter deze groepen – het beschermen van vrouwen – volkomen geldig. “Slecht gedrag van mannen is een groot deel van de reden waarom deze groepen bestaan. Alles wat een goed idee is, zal in de loop van de tijd vatbaar zijn voor misbruik, maar voor het grootste deel dienen ze een doel.”

De zaak tegen

Maar nobele bedoelingen betekenen niet dat er geen bijkomende schade is.

Deze groepen worden niet gemodereerd door getrainde professionals. Een man kan een ‘rode vlag’ worden genoemd omdat het te lang duurt voordat hij een sms beantwoordt of omdat hij geen tweede date wil. Lalala zegt dat ze ‘vreselijk advies’ en ‘losgeslagen vragen’ heeft zien posten. “Mensen zijn niet altijd constant. Moet dit echt over kleine eigenaardigheden gaan, of over serieuze alarmsignalen?” Lalala voegt hieraan toe: “De langdurige ex van een vrouw werd gepost met opmerkingen dat hij neerbuigend was. Dat was niet haar waarheid. Maar het werd het verhaal.”

Ze heeft ook racistisch en fetisjistisch taalgebruik, homofobie en vrouwenhaat in sommige groepen opgemerkt. “Ik heb zwarte mannen op echt objectiverende manieren zien bespreken”, zegt ze. En hoewel het doel veiligheid is, is het impact soms het tegenovergestelde.

Berichten zijn subjectief van opzet. Ze vertrouwen op de gevoelens en interpretaties van de vrouw die ze plaatst, en mensen kunnen rommelig, emotioneel of wraakzuchtig zijn. “Ik heb mannen gezien die valselijk werden beschuldigd van trouwen of van ernstige misdaden”, zegt Lalala. Het combineren van slechte datingetiquette met beledigend gedrag kan verwoestend blijken als de reputatie op het spel staat. Mediaadvocaat Mark Stephens zegt: “Als iemand identificeerbaar is, kunnen berichten lasterlijk zijn. Ik heb gezien dat rijke mannen wetten inzake smaad gebruiken om beschuldigingen het zwijgen op te leggen, zelfs als ze waar kunnen zijn. Maar voor gewone mensen is jezelf verdedigen duur. Als valse claims zich verspreiden, is de schade al aangericht voordat je terug kunt vechten.”

Zelfs als een man overweegt een aanklacht in te dienen wegens smaad, schending van de privateness of intimidatie, is dat zelden de kosten waard. “De moist is een bot instrument”, zegt Stephens. “Het is vaak beter om deze zaken interpersoonlijk aan te pakken. Maar dat is niet eenvoudig als de beschuldigingen openbaar zijn.”

Chambers wijst erop dat mensen berichten plaatsen over gedrag als ghosting of slechte communicatie zonder context. “Misschien heeft die persoon iets meegemaakt. Misschien was hij wel een goede communicator die niet voldeed aan de verwachtingen van die persoon. Het houdt geen rekening met het feit dat mensen veranderen of groeien. We willen ons oordeel uitbesteden omdat we het onze niet vertrouwen. Maar het beoordelen van karakter is iets dat we zelf moeten leren doen.”

Hij waarschuwt dat deze ruimtes zelfs paranoia kunnen aanwakkeren. “Mensen die angstiger zijn, kunnen geen vertrouwen hebben in hun eigen beslissingen, vaak omdat ze gekwetst zijn. Ze zoeken naar de mening van anderen, maar dat kan ervoor zorgen dat daten zich onveiliger voelt dan het in werkelijkheid is.”

Hoewel de groepen er dus op gericht zijn vrouwen te beschermen, kunnen ze ook angst, desinformatie en wantrouwen kweken.

Getuigenis van deskundigen

Dus wat is de weg voorwaarts?

Stephens gelooft dat we duidelijkere grenzen nodig hebben tussen crimineel gedrag en wat hij ‘morele schande’ noemt – in wezen mensen publiekelijk te schande maken omdat ze een slechte date zijn. “Er is een groot verschil tussen criminaliteit, waarbij er sprake is van openbaar belang bij openbaarmaking, en gewoon slecht gedrag. De affect van het samenvoegen van deze twee is onevenredig.”

Kamers zijn het daarmee eens. “Als ik aan het daten was, zou ik me geen zorgen maken dat ik gepost zou worden. Ik geloof dat ik me integer gedraag”, zegt hij. “Maar het kan nog steeds zo zijn dat ik een verkeerde voorstelling van zaken krijg. Deze platforms houden geen rekening met groei of context. Ze belasteren mensen in de slechtste versie van het verhaal van iemand anders.”

Zelfs Lalala, die de waarde ervan inziet, vindt dat er sterkere vangrails nodig zijn. “Als dit gaat over het delen van informatie over mannen, dan moeten de vrouwen die een bijdrage leveren ook worden doorgelicht. En het zou moeten gaan over ernstige waarschuwingssignalen – niet alleen over iemand die een beetje schilferig is.”

Het vonnis

Als man is het moeilijk om je hierover niet in battle te voelen.

Ik heb me soms slecht gedragen als ik uitging. Ik heb periodes in mijn leven meegemaakt waarin daten overweldigend aanvoelde en ik heb besloten een stapje terug te doen, zonder goed te communiceren. Als ik destijds in een van deze groepen was geplaatst, had het er misschien vernietigend uitgezien. Maar het zou niet het volledige verhaal zijn geweest. Mensen zijn ingewikkeld. Wij maken fouten.

Ik heb verhalen gehoord van vrouwen die medische particulars over deze groepen bekendmaakten, waarbij ze benadrukten dat de persoon met wie ze aan het daten zijn een ziekte heeft. SOA leuk vinden Chlamydiawaarvan het delen uiterst onethisch is.

En toch kan ik niet negeren dat deze groepen bestaan ​​omdat mannen echte schade aanrichten. Mannen kunnen (en doen) vals spelen, liegen, aanvallen en manipuleren. Vrouwen verdienen het om zichzelf daartegen te beschermen.

Wat mij zorgen baart, is wat er daarna gebeurt. Wanneer reputaties in realtime ter terechtzitting worden berecht, beoordeeld door een jury van vreemden, wordt subjectiviteit als feit behandeld. Het vertrouwen tussen mannen en vrouwen voelt alsof het al ongelooflijk kwetsbaar is, en de aanwezigheid van deze groepen zal alleen maar meer ontkoppeling creëren.

We zouden systemen moeten creëren om mensen tegen echte schade te beschermen, en geen platforms die ons uitnodigen om elke ex of slechte ervaring als bewijs te behandelen. Daten zal altijd risico’s met zich meebrengen, maar als elke misstap een openbaar proces wordt voor de rechtbank van de publieke opinie, gaan we van verantwoordelijkheid naar paranoia – en uiteindelijk betekent dit dat mannen en vrouwen zich helemaal zullen terugtrekken uit het daten.