Kevin Rose’s eenvoudige test voor AI-hardware: zou je iemand in het gezicht willen slaan die deze draagt?

Kevin Rose heeft een diepgewortelde regel voor het evalueren van AI-hardware-investeringen: “Als je het gevoel hebt dat je iemand in het gezicht moet slaan omdat hij het draagt, moet je er waarschijnlijk niet in investeren.”

Het is een typisch openhartige beoordeling van de ervaren investeerder, en een beoordeling die voortkomt uit het kijken naar de huidige golf van AI-hardware-startups die fouten herhalen die hij eerder heeft gezien. Rose, algemeen associate bij True Ventures en vroege investeerder in Peloton, Ring en Fitbit, heeft de goudkoorts op AI-hardware die Silicon Valley heeft opgeslokt grotendeels vermeden. Terwijl andere durfkapitaalbedrijven zich haasten om de volgende slimme bril of AI-hanger te financieren, kiest Rose voor een beslist andere aanpak.

“Veel ervan is zoiets als: ‘Laten we naar het hele gesprek luisteren’”, zegt Rose over de huidige reeks AI-wearables. “En voor mij breekt dat veel van deze sociale constructies die we met mensen hebben op het gebied van privateness.”

Roos spreekt uit ervaring. Hij zat in het bestuur van Oura, dat nu 80% van de markt voor slimme ringen in handen heeft, en hij heeft uit de eerste hand gezien wat succesvolle wearables onderscheidt van mislukte wearables. Het verschil zit hem niet alleen in de technische mogelijkheden; het is emotionele resonantie en sociale aanvaardbaarheid.

“Als investeerder moet je niet alleen zeggen, oké, coole technologie, zeker, maar emotioneel: hoe voel ik me daardoor? En hoe voelen anderen zich om mij heen?” legde hij vorige week uit op het podium van TechCrunch Disrupt. “En voor mij gaat veel daarvan verloren in al het AI-gedoe, waar het altijd aanstaat, altijd luistert en probeert de slimste persoon in de kamer te zijn. En het is gewoon niet gezond.”

Hij geeft toe dat hij zelf verschillende AI-wearables heeft uitgeprobeerd, waaronder de mislukte Humane AI-hanger die een jaar geleden even de aandacht van de wereld trok. Maar het breekpunt kwam tijdens een ruzie met zijn vrouw. “Ik dacht: ik weet dat ik dat niet heb gezegd. En ik probeerde het te gebruiken om daadwerkelijk een argument te winnen”, herinnert hij zich. “Dat was de laatste keer dat ik dat ding droeg. Je wilt geen gevecht winnen door terug te gaan en naar de logboeken van je AI-pin te kijken. Dat vliegt niet.”

Het toeristische gebruiksscenario – aan je bril vragen naar welk monument je kijkt – is niet goed genoeg, zei Rose. “We hebben de neiging om overal AI op toe te passen en dat verpest de wereld”, zei hij, wijzend op functies als foto-apps waarmee je mensen van de achtergrond kunt wissen. “Ik had een vriend die een hek achter hem wegveegde om de foto er beter uit te laten zien. Ik dacht: ‘Dat is jouw tuin! Je kinderen zullen daarnaar kijken en zeggen:’ Hadden we daar geen hek?'”

Rose maakt zich zorgen dat we ons in de begindagen van sociale media bevinden met AI: het nemen van beslissingen die nu onschuldig lijken, maar ons later zullen achtervolgen. “We gaan terugkijken en zeggen: ‘Wauw, dat was raar. We hebben gewoon AI op alles toegepast en vonden het een goed idee’, vergelijkbaar met wat er gebeurde in de begindagen van de sociale media. We kijken een decennium of twee later terug en je zegt: ‘Ik wou dat ik dat anders had gedaan.'”

Hij ervaart deze spanningen uit de eerste hand met zijn jonge kinderen. Met behulp van OpenAI’s videogeneratietool Sora om video’s van kleine Labradoodles te maken, vroegen zijn kinderen waar ze die pet’s konden krijgen. “Ik dacht: dat is niet echt papa daar. Hoe voer je dat gesprek? Heel ongemakkelijk”, zegt hij. Zijn oplossing, zei hij, is het behandelen van AI als filmmagie, door uit te leggen dat web zoals acteurs niet echt op het scherm vliegen, papa’s pet’s ook niet echt zijn.

Maar Rose is geen Luddiet. Hij is zeer optimistisch over de manier waarop AI het ondernemerschap zelf transformeert, en bij uitbreiding de durfkapitaalindustrie die dit financiert.

“De toetredingsdrempels voor ondernemers worden elke dag kleiner”, merkte Rose op. Hij vertelde over een collega die nog nooit AI-coderingstools had gebruikt voordat hij een full app bouwde en implementeerde tijdens een rit van LA naar San Francisco. Zes maanden geleden zou dezelfde taak tien keer zo lang hebben geduurd en tientallen fouten moeten maken.

“Als Google’s Gemini 3 over drie maanden op de markt komt, zullen er geen of bijna geen fouten meer zijn”, voorspelde Rose. “Codeerlessen op de middelbare faculty zijn niet langer codeerlessen; het zijn vibe-codeerlessen, en ze zullen het volgende miljardenbedrijf opbouwen dat vanuit een willekeurige middelbare faculty wordt gelanceerd. Het zal gebeuren. Het is slechts een kwestie van tijd.”

Deze ontwikkelingen veranderen de VC-vergelijking volledig, zei Rose. Ondernemers kunnen de fondsenwerving nu uitstellen totdat ze deze absoluut nodig hebben, of mogelijk helemaal geen externe financiering meer aantrekken. “Het gaat de wereld van VC echt veranderen, en volgens mij ten goede,” zei Rose.

Veel durfkapitaalbedrijven hebben hierop gereageerd door legers ingenieurs in dienst te nemen; Sequoia Capital heeft nu bijvoorbeeld evenveel ontwikkelaars als investeerders in dienst. Maar Rose denkt niet dat dat het antwoord is. In plaats daarvan gelooft hij dat de waardepropositie voor durfkapitaal naar iets fundamentelers verschuift. “Uiteindelijk zal de ondernemer problemen krijgen die niet technisch van aard zijn”, betoogde hij. “Het zijn erg emotionele problemen. En dus denk ik dat de VC’s met het hoogste EQ die het beste kunnen opduiken voor de oprichters als hun langetermijnpartner – die bij bedrijven zijn geweest en niet rondhuppelen, die niet zomaar VC’s zijn, maar die er zijn geweest en deze problemen op grote schaal hebben gezien – er zal veel vraag naar zijn.”

Waar let Rose op bij het doen van investeringen? Hij keert terug naar iets dat Larry Web page hem jaren geleden vertelde toen Rose bij Google Ventures werkte, zijn eerste baan bij institutionele beleggers nadat hij medeoprichter was van het sociale nieuwsplatform Digg en voordat hij in 2017 bij True Ventures kwam werken. “Een gezonde minachting voor het onmogelijke is wat belangrijk is om naar te zoeken.”

“We willen oprichters die niet alleen maar de ruwe kantjes afschuren, maar die echt voor de hekken gaan met grote, gedurfde ideeën waarvan iedereen zegt: ‘Dat is een vreselijk idee. Waarom doe je dit?'” zei Rose. “Dat is waar ik me toe aangetrokken voel. Need zelfs als het niet werkt, houden we van je geest. We houden van waar je bent, en we steunen je graag voor de tweede keer.”